در جهان غصه کوتاهی دیوار مخور....
حسرت کاخ رفیق و زر بسیار مخور ....
گردش چرخ نگردد به مراد دل کس ...
غم بی مهری آن مردم بی عار مخور ....

در وصــــــــف نیامدنت ســـــــــــــروده ام !
و اگر یــــــــــک روز ناگهـــــــــــان ناباورنه ســــــــر برسی
...
دســـــــــت خالی ,حیرت زده
از شاعر بودن استعفا خواهم داد!
نقــــــاش میشوم
تا ابدیت نقش پرواز را
بر میله های تمام قفس های دنیـــــــا
خواهـــــــم کشید.
فرشته همـ نیستمـ
فقط دخترمـ
از نوعـ ساده اشـ
حوا گونه فکر میـکنمـ ...
فقط به خاطر یکـــــ « سیب » تا کجا باید تــــــــاوان داد؟

خــ♥ــدایـــا". . . .
ای کــه بـــه "تــــو" بـــی نـــیاز شـــونــد و از "تــو" بــی نــیاز نــباشـــند،
بـــه "تـــو" رو آورنـــد و از "تـــو" رو بــر نتــابنـــد،
از ســـر شـــور و شـــوق ، آهنــــگ "تـــو" کــــرده ام
بــا "دلــــی" مطمــــئن ، بــه "تــــو" امـــید بســـته ام
تمــــنای مــن از "تـــو" هـــر چـــند زیـــاده بــاشـــد،
در بــرابـــر "غِــــنای تـــو" نــاچـــیز و انـــدک اســـت،
"خــ♥ـــدایــا". . . . .
"تنـــــهایــــم" مگـــذار. . . .
آمــــــین یــارَبَّ الـــــعالَمیــــــن
پـــــــــــــــرواز را دوســــت دارم وقتـــــے از ارتفاعــــات لبانــــــت به عمــــق آغوشـــت سقـــوط میکنــــم چـــه سقــــوط دلنشینــــے راستــــے میدانستــــے پــــــــــــــرواز را تـــو یـــادم دادے

اگر خون هم گریه کنی
عمق همدردی دیگران با تو
یک کلمه است :
" آخـــــــی "